Çocuklar Büyüdü Haydi Dikişe

37 yaşında, 5 ve 4 yaşında iki çocuğunu artık büyütmüş, yıllarca aklında olan ama yapamadıklarını artık yapmak isteyen, kendi halinde, ülkesinden uzakta yaşayan bir kadınım ben.
Benim annem çok becerikli bir kadındır ve çok güzel dikiş diker. Ben tembellik edip hiç yanaşmadım annemin yanına o dönemlerde. Çoluk çocuğa karışmış olmaın verdiği bir istek mi bilemedim ama şimdi öğrenmeye başladım. Bizi üç aylığına ziyarete geldi annem ve bildiği ne varsa öğretmeye başladı.
Hemen gittik bir dikiş makinesi aldık :) sonra herşey sırasıyla tamamlandı. Yedek makine iğneleri, renk renk dikiş iplikleri, mezura, toplu iğne, kumaş, tela... Vs

İlk yaptığım iş, Tchibodan aldığım Patchwork kumaşlardan yastık yapmak oldu. Tabii ki öncesinde, bu güne kadar elim hiç dikiş makinesine değmediği için eski bir kumaş parçasıyla düz dikiş dikme çalışmaları yaptım.

Elime aldığım her işi yaparken bukadar ciddi oluyor muyum bilmiyorum ama sanırım bu işi baya ciddiye alıyorum :) dikişler bir hizada olsun diye oldukça sterse girdim...

      Ve..... Mutlu son :) Tüm kumaş parçalarını tek tek dikerek  ortaya sağ üstte mıncırığımın elindeki yastığı yapmayı başardım :):):):) Beni görseniz sanki döpiyes dikiyorum, baya bir vaktimi aldı. Bundan sonraki hedefim amerikan servis yapmak.....

Sevgiler......